നദിയില് തെറിച്ചുവീണ
ഒരു വിത്ത്
ഒഴുക്കിനോട്
നദിക്കര
അതിന്റെ ഗര്ഭപാത്രം തുറന്ന്
അമ്മയായി കാത്തുകിടക്കുന്നതിനോട്
എന്റെ സഞ്ചാരപഥങ്ങളില്
കൂട്ടുനില്ക്കും
അനിശ്ചിതത്വത്തിന്റെ
അജ്ഞാതമായ കരസ്പര്ശത്തോട്
പ്രാര്ത്ഥന
യാദൃച്ഛികതയുടെ ദൈവമേ,
ഞാന് തളര്ന്ന് മുങ്ങിയടിഞ്ഞുപോയാല്
നൂറ്റാണ്ടുകളായി കാത്തുവച്ച
ഈ ഗാഢചുംബനം
നീ അവളെ ഏല്പിക്കേണമേ
Sunday, February 17, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
"യാദൃച്ഛികതയുടെ ദൈവമേ,
ഞാന് തളര്ന്ന് മുങ്ങിയടിഞ്ഞുപോയാല്
നൂറ്റാണ്ടുകളായി കാത്തുവച്ച
ഈ ഗാഢചുംബനം
നീ അവളെ ഏല്പിക്കേണമേ"
ഇഷ്ടമായി..
നന്നായിട്ടുണ്ട്..
അവസാനവരികളിക്കെത്തിയപ്പോള് കൂടുതല് ആസ്വാദ്യകരമായി തോന്നി...
യാദൃച്ഛികതയുടെ ദൈവമേ,
ആ വിളിയിലെ ദൈവം.
അമ്മയായി കാത്തുകിടക്കുന്നതിനോട്.ആ കാത്തു കിടത്തിയ യാദൃച്ഛികതയേ ഞാനെന്തു വിളിക്കും.
ആസ്വാദ്യകരം തന്നെ മാഷേ.:)
വായിച്ചു.
ഇഷ്ടമായ്
:)
ഉപാസന
ഒഴുക്കിന്റെ പരിലാളനങ്ങളീല്
ഇടക്കിടക്ക് ജീവിതത്തിന്റെ കറുത്ത ശിലകളില്
തട്ടി മെയ് വേദനിച്ചതിനും കൂടി
ഞാന് യാദൃച്ഛികതയുടെ ദൈവത്തിനോട് പരിഭവം പറയുന്നു...........
:)
Post a Comment