നിനക്കുവേണ്ടി ഒഴിച്ചിട്ട പേജുകള്‍
എന്നെങ്കിലും സമുദ്രത്തില്‍ ദ്വീപായി ഉയരുമോ
അനാഥിയായ എത്രയൊ രാവുകള്‍
നമ്മളെക്കൂടാതെ കടന്നുപോയി.
അപരിചിതമായ എത്രയോ പകലുകള്‍
സായാഹ്നപ്പറവകളുടെ നിഴല്‍ വീഴ്ത്തി.
അലസമായി എന്നെ നോക്കുന്നതുപോലും
സഹിയാതെ
എന്റെ ഹൃദയം ചില നിമിഷങ്ങളോടെങ്കിലും
യാചിക്കുന്നു.
അനന്തമായ ഇരുള്‍ഗര്‍ത്തം കൊണ്ടു പണിത
ആ ചവറ്റുകൊട്ടയോടു പറയൂ,
എന്നെ മറവിയുടെ
ഒടുങ്ങാത്ത കാലങ്ങളിലേയ്ക്ക്
ആഞ്ഞു പുണരാന്‍
ഞാന്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുന്നത്
മറ്റൊരാള്‍ക്കും
ഭൂമിയില്‍
ഇത്രഭാരം ചുമക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍.
skip to main |
skip to sidebar
എന്നെക്കുറിച്ച്
- ശിഹാബുദ്ദീന് പൊയ്ത്തുംകടവ്
- കണ്ണൂര്, കേരളം, India
- പുസ്തകങ്ങള് ആര്ക്കും വേണ്ടാത്ത ഒരു കണ്ണ്, മഞ്ഞുകാലം, തല, കത്തുന്ന തലയിണ, തിരഞ്ഞെടുത്ത കഥകള്, മലബാര് എക്സ്പ്രസ്സ് (കഥാസമാഹാരങ്ങള്) ഈര്ച്ച, നല്ല അയല്ക്കാരന്, ആലിവൈദ്യര് (ലഘുനോവലുകള്) കഥാപാത്രം വീട്ടുമുറ്റത്ത് (ലേഖനസമാഹാരം) കടല്മരുഭൂമിയിലെ വീട് (കവിതകള്) കോഴിക്കോട് യൂണിവേഴ്സിറ്റി, മഹാത്മാഗാന്ധി യൂണിവേഴ്സിറ്റി, കണ്ണൂര് യൂണിവേഴ്സിറ്റി എന്നിവയില് കഥകള് പാഠ്യവിഷയം.
8 comments:
പിണങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന കവിത എല്ലാ കവികളുടെ മനസ്സിലും സമാനമായ
നിസ്സംഗതയുണര്‍ത്തുന്നു.
Good one mashe
:)
upasana
നല്ലത്
നന്നായിട്ടുണ്ട്
ശിഹബ്‌ മാഷേ...
വളരെ നല്ല വരികള്‍......മനോഹരമായി പരഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഒരു ഭാരത്തിന്‍ ഗദ്‌ഗദങ്ങള്‍
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍
നന്മകള് നേരുന്നു
എനിക്കൊന്നും പിടികിട്ടിയില്ല.. :(
എന്നും നന്മകള്.. പ്രിയമുള്ള എഴുത്തുകാരാ..
നന്നായിട്ടുണ്ട്
ബലി പെരുന്നാള്‍ ആശംസിക്കുന്നു,
സ്നേഹത്തോടെയും
പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെയും.
Post a Comment